„patrzeć na kogoś wilkiem” – patrzeć nieprzychylnie, wrogo, nieprzyjaźnie, z niechęcią; „deptać słabszych” – odnosić się do słabszych z pogardą, nie uznawać ich praw, uznawać tylko argument siły; „posuńcie się trochę” – zwrot sugeruje zabieranie miejsca, zagarnięcie go, a więc takie cechy jak chciwość,
zachłanność, pazerność; „mówić odwrócony tyłem: ja mnie mój moje” – traktować innych z lekceważeniem, zważać jedynie na swoje
potrzeby, odnosić się do innych przedmiotowo, nie uznawać ich za równorzędne istoty ludzkie;
"List do ludożerców" T. Różewicza to poetycki protest przeciwko wszelkim przejawom znieczulicy, której coraz
więcej w codziennym życiu. Poeta wie, że świat, w którym żyjemy jest bezwzględny i okrutny, zdaje sobie
jednak sprawę z tego, że w każdym z nas drzemią humanitarne uczucia i do nich to właśnie apeluje, stosując
poetycką formę listu otwartego.
Ekspresja utworu wyraża się metaforami uzmysławiającymi nieludzkość naszych zachowań. Zasadnicza idea
jest jednoznaczna – sprowadza się do lirycznego apelu: "Nie bądźmy ludożercami".
